Category Archives: ახალი ნომერი
ზურაბ ბუაძის სახსოვრად
დღეს პირველი აპრილია, მეთექვსმეტე წელი ბატონი ზურაბ ბუაძის გარეშე. 2000 წელს, სწორედ ამ დღეს გადავიდა მისი სული ზეციურ საქართველოში. უზომოდ დააკლდა იგი ყველას, ვინც მის გარშემო ტრიალებდა – მეუღლეს, შვილებს, მეგობრებსა და გიმნაზიას.
მე გაზაფხული ვარ!
როგორც იქნა, დადგა ჩემი დროც. უკვე ავაყვავე ყვავილები, ბავშვების გულები გავახალისე და ვამცნე, რომ აღდგომა მალე მოვა. მარტში შხაპუნა წვიმები იქნება, მერე კი ულამაზესი ცისარტყელა გამოჩნდება, აპრილში კი დათბება და თქვენ დედებს შეეხვეწებით, მოკლემკლავიანი მაისურებით იაროთ. ხოლო მაისის ბოლოს სკოლაც
გაზაფხული
ზამთარმა ძლივს დამითმო ადგილი. უჭირდა წასვლა, მაგრამ სხვა გზა არ ჰქონდა. ღრუბლები მზით შევცვალე , თოვლი და ყინული დავადნე, აყვირდნენ და გაიხარეს მდინარეებმა. ერთმანეთს ეჯახებიან, შემდეგ ეხვევიან და ისე მიდიანერთად თავქვე. მიწიდან თავი ამოყვეს ყვავილებმა, ხეებმა კვირტები გამოისხეს, აბიბინდა მწვანედ ბალახი.
ჩვენი ჯარისკაცები
ჯარისკაცი – ეს არის ადამიანი, რომელიც მზადაა თავი გაწიროს სამშობლოსათვის. საუკუნეების წინ ადამიანებს ხშირად უწევდათ ბრძოლა, ომებში მონაწილეობა და ამის გამო მათ მეომრებს უწოდებდნენ.
ემუქრება თუ არა ქართულ ენას გადაშენება
ქართული ენა მდიდარია თავისი ლექსიკით. თავად ქართველებმა ბევრი ქართული სიტყვის მნიშვნელობაც კი არ იციან. სამაგიეროდ დედაენას “ამდიდრებენ” ბარბარბარიზმებით. ასე ძირითადად ახალგაზრდები იქცევიან.
უნდა მისდიოს თუ არა ადამიანმა მოდას?
21-ე საუკუნეში გემოვნებას განსაკუთრებულ მნიშვნელობას ანიჭებენ . ადამიანები ვეღარ “ადამიანობენ”. აკვირდებიან, რა “ბრენდის” ტანსაცმელი გაცვია, რომელი სუნამო გასხია. ყოველი ადამიანი გარკვეულ ზეგავლენას ახდენს მეორეზე.
სკოლას ჩვენი მზრუნველობა სჭირდება
ჩვენს სკოლას რამდენიმე ეზო აქვს: შიდა ეზო, სპორტული მოედანი და ორი ძირითადი ეზო. ისინი ბავშვებს ძალიან უყვარს, თუმცა არავინ უფრთხილდება. მოდით, სკოლის შიდა ეზოში შევიხედოთ:
